Archief voor september 2018
Roel erg blij met huisbezoek van UVV
originele artikel: 29 mei 2014 , Auteur: José Stolp, bron
Gunda treft diverse mensen aan, vooral veel ouderen maar ook mensen, die in psychische nood verkeren of door omstandigheden een klein netwerk hebben gekregen.
Laatst had Tjitske wat eten voor me meegenomen en daaruit blijkt voor mij haar betrokkenheid.
Roel (69) is zo iemand. Hij zorgde vijf jaar voor zijn echtgenote die aan de ziekte van Alzheimer lijdt. Door deze intensieve zorg kwam hij er niet aan toe zijn netwerk te onderhouden en raakte oververmoeid. Zijn enige zoon woont helemaal in Finland. Gunda vond een vrijwilliger, Tjitske die Roel elke twee weken bezoekt. Het bezoek bestaat uit een vast ritueel. Het eerste half uur drinken zij samen iets en daarna gaan zij meestal een stukje wandelen en ergens iets gebruiken. Zij gaan dan mensen kijken en gezellig praten over wat hen bezig houdt.
Voor Roel is dit huisbezoek van groot belang. Hij voelt zich er door gesteund en kan de zorg voor zijn vrouw beter een plaats geven. Want hoewel zij opgenomen is in De Poort, blijft hij zich verantwoordelijk voelen, zij het in mindere mate omdat zij niet meer thuis woont.
Tjitske is heel betrokken bij Roel en zij hebben een gevoelsband gekregen. Zij belt Roel ook zomaar wel eens op en heeft aangegeven dat Roel haar ook mag bellen als hij daar behoefte aan heeft.
Roel: ‘Laatst had Tjitske wat eten voor me meegenomen en daaruit blijkt voor mij haar betrokkenheid. We kunnen het heel goed vinden samen. We hebben goede gesprekken en lachen af en toe ook samen. Als we in het café zitten en naar mensen kijken dan hebben we veel plezier. Bij café Louter, waar we vaak komen, kennen ze ons al en worden we hartelijk begroet. Het bezoek aan dit café behoort tot ons ritueel’.
Roel heeft heel veel aan het bezoek van Tjitske en zou als hij zou kunnen, zelf ook vrijwilligerswerk doen voor de UVV. Hij is heel blij met Tjitske. Wilt u ook vrijwilliger worden bij de UVV dan kunt u zich aanmelden via
Dit stukje is in de Staatskrant/buurtkrant verschenen, mei 2014. Deze krant verschijnt gratis in het verspreidingsgebied van voormalig Stadsdeel Westerpark.
UVV op de infomarkt Watergraafsmeer
Afgelopen zaterdag 8 september stonden wij met onze kraam op de Infomarkt in Amsterdam Watergraafsmeer. Mensen konden bij terecht voor informatie over het UVV Amsterdam.
Cor (90) en Marlene (69) maken fietstochten en bezoeken concerten
Toen Cor (92) stopte met zijn vaste fietsclubje, leek het hem wel wat om een maatje via de Unie
Van Vrijwilligers (UVV) te krijgen. Marlene (69) was net met pensioen en wilde haar vrije tijd
nuttig inzetten. “Vanaf het allereerste moment klikt het.”
Lees hieronder het hele artikel. Het artikel is 5 jaar geleden gepubliceerd, maar nog altijd actueel. Cor en Marlene zijn nog steeds maatjes en “are still going strong”!
[su_document url=”https://uvv-amsterdam.nl/files/2018/09/023_MAX2013_24.pdf” width=”700″ height=”1000″]
Aandacht voor herkennen eenzaamheid
Geschreven door: Fleur Krop
Op 27 september en 4 oktober organiseert het UVV een cursus Reanimatie en EHBO voor haar vrijwilligers onder leiding van docente Hette Teerhuis.
De reanimatie-training heeft als doel om mensen te leren levens te redden. Hoe herken je bijvoorbeeld een hartstilstand? De vrijwilligers leren de reanimatie op te starten, gebruik te maken van de AED (Automatische Externe Defibrillator) en de professionele hulpdiensten in de schakelen.
Tijdens de EHBO-training worden de meest voorkomende ongelukken doorgenomen. Denk aan de behandeling van brandwonden, verstikkingen en botbreuken.
Omdat de trainingen binnen de Week Tegen Eenzaamheid vallen, zal er ook aandacht zijn voor het herkennen van eenzaamheid binnen kwetsbare groepen. In samenwerking met Coalitie Erbij wordt er een signaleringsplan uitgedeeld en maken we het onderwerp bespreekbaar.
Meer weten? Neem een kijkje op de website: www.samentegeneenzaamheid.nl/eenzaamheid
UVV organiseert Reanimatie- en EHBO cursus
Hette Teerhuis
De cursus EHBO is op donderdag 4 oktober 2018 van 19:00-21:00 uur
Johan Touw, al 8 jaar actief bij de UVV
Geschreven door: Michiel Spaapen
Ik ontmoet Johan Touw (76) op het thuishonk van de UVV in het voormalige Wilhelmina Gasthuis. Een energieke, vrolijke man die duidelijk de weg kent in het kantoor.
Johan is 13 jaar geleden begonnen met vrijwilligerswerk nadat hij mocht gaan genieten van zijn vervroegd pensioen. Hij bemande een kraam op een buurtmarkt voor het woonspreekuur Wijksteunpunt Wonen, thans de stichting !Woon in de gezellige Amsterdamse Jordaan. Hier ontmoette hij Astrid Koning, onze spil van de Vrijwillige Hulp, die voor de UVV hier ook een kraam had.
Vanaf 2010 werkt Johan voor deze afdeling van het Amsterdamse UVV. De klussen die hij de afgelopen 8 jaar heeft gedaan zijn velerlei: ondersteuning bij het ontslag van patiënten uit een ziekenhuis, helpen met boodschappen doen, het begeleiden naar een doktersafspraak of gewoon met een cliënt een wandeling maken langs de Amstel.
Johan vindt het belangrijk om iets voor anderen te kunnen betekenen. Hij stelt zichzelf beschikbaar voor drie dagdelen per week. “Het geeft altijd voldoening als ik er voor iemand anders kan zijn. Ook op de dagen dat ik wellicht wat minder zin heb.” Naast zijn vaste cliënten bemant Johan nog immer het inloopspreekuur van het woonspreekuur. Mensen die te maken krijgen met achterstallig onderhoud, huurverhoging of conflicten met hun verhuurder vinden hier een gewillig oor en gepoogd wordt de geschillen bij te leggen.
Johan heeft al een aantal keren afscheid moeten nemen van cliënten. “Door natuurlijk verloop” zoals hij zelf zegt. “Bijvoorbeeld omdat iemand gaat verhuizen naar een verpleegtehuis.” Hij wil nu nog graag hand- en spandiensten verlenen, helpen bij een klus of iets dergelijks. Mede daarom is hij al eens ingevallen op het kantoor van de UVV toen daar, door ziekte, tijdelijk een tekort aan mensen was.
Johan heeft altijd een goede band gehad met zijn cliënten. Al vindt hij dat niet strikt noodzakelijk. “Iemand die hulp nodig heeft krijgt dat van mij.” Hij bruist van de energie maar zegt zelfverzekerd dat hij zeker ook een beroep op vrijwilligers zal doen als dat in de verre toekomst onverhoopt nodig zal blijken.
Wil jij ook vrijwilliger worden of zou je best wel wat hulp of gezelschap kunnen gebruiken? Neem dan contact op met de UVV op 020-620 2944 of mail naar vh@uvvamsterdam.nl
Mevrouw Mori blij met vrijwilligster Marion
Geschreven door: Michiel Spaapen
Mevrouw Mori woont al tientallen jaren in haar gezellige benedenwoning met tuin in Oud West. Toen haar man een aantal jaren geleden ziek werd stond ze alleen voor het huishouden. Terwijl haar man opgenomen was in een verpleegtehuis in de buurt gingen voor haar een aantal dingen niet meer zo vanzelfsprekend. Om tweewekelijks de zware boodschappen in huis te krijgen informeerde ze bij de UVV naar de mogelijkheid voor een boodschappen-vrijwilliger.
De UVV koppelde haar aan Marion. En dat werd meteen meer dan een praktische hulp voor haar. Er ontstond een vriendschap waarbij het boodschappen doen al lang niet meer centraal staat. “Ik ken haar lijstje inmiddels wel en weet precies waar alles staat.” Zegt ze, “ik ben terug in een vloek en een zucht, help haar nog even met uitpakken en dan hebben we samen een kopje koffie.”
Boeken over Italië worden over en weer geruild en later besproken. Mevrouw Mori is blij met de hulp maar vooral met de komst van Marion. Zelf komt ze niet meer zo heel vaak buiten de deur en bezoek van vrienden en familie is er maar af en toe.
Het maakt Marion blij om een ander te kunnen helpen en ook zij waardeert de bezoekjes aan mevrouw Mori. Nadat ze geen betaalde baan meer had voelde ze zich bij lange na nog niet afgeschreven en wilde zich nuttig maken met vrijwilligerswerk. “Nog té veel energie om thuis op de bank te blijven zitten.”
Een voorbeeld van vrijwilligerswerk waar ook hier weer het mes aan twee kanten snijdt.
Wil jij ook vrijwilliger worden of zou je best wel wat hulp of gezelschap kunnen gebruiken? Neem dan contact op met de UVV op 020-620 2944 of mail naar vh@uvvamsterdam.nl
Cor bedankt Marlène, Amsterdam Bedankt!
Cor bedankt Marlène, ze zijn al zeven jaar de beste maatjes
Marlène (74) was analiste in het ziekenhuis tot zij met pensioen ging. Zij zocht naast verder leren en haar gezin, een andere invulling van haar vrije tijd. Die vond zij via de Unie van Vrijwilligers (UVV), waar ze sinds 2010 vrijwilliger is, als maatje van Cor.
Cor (96) was tot voor kort een fervent fietser. Hij fietste sinds zijn pensionering over de hele wereld, onder andere in Indonesië, Marokko en Turkije. Cor: “Ik ben altijd blij als Marlène komt.”
Cor is een man met groene vingers, die houdt van vrolijkheid thuis. Hij woont in een huis vol goed onderhouden bloemen en planten. Marlène: ‘Ik kwam het eerste jaar iedere dinsdag op bezoek; Het was zo prettig bij hem in huis. Cor is een blij mens. Hij heeft veel te vertellen, we praten over zijn jeugd, muziek, de oorlogstijd toen hij op een binnenvaartschip werkte, over fietsen… maar wij kunnen ook een stevige politieke discussie hebben. Over ieder onderwerp dat je aansnijdt kan Cor meepraten!’
[su_youtube url=”https://www.youtube.com/watch?v=3YBiQ4B6oV0″]
Waardenvol aan dit werk? ‘De blijdschap als je komt. En de wisselwerking, je leert ook veel van de mensen waar je komt.’
Tot zo’n zeven jaar geleden was Cor lid van een vrijdagse fietsclub. Toen hij daarmee stopte raadde iemand hem aan om een maatje te zoeken. Hij nam contact op met Astrid Koning van UVV en de rest is geschiedenis. Tot voor kort fietsten Marlène en Cor samen overal naartoe: Zaandam, Halfweg, Durgerdam, Sandpoort, Bloemendaal, Broek in Waterland, Monnickendam.
Marlène bewaart er goede herinneringen aan: ‘Er ging een nieuwe wereld voor mij open. De eerste keer dat wij gingen fietsen kwam ik thuis bij Cor en wilde hij naar Zaandam fietsen. “Wat?” dacht ik, ‘Zo ver…? Dat wordt fietsen, meid!”, maar het was heel leuk. We hebben sindsdien veel gefietst.’
‘Het leukst vond ik een fietstocht naar Monnickendam op een hele mooie dag, vanuit huis om een uur of 10:00. Zes uur later waren we weer terug, via Noord, na een lunch aan het water.’
“Er is nooit een stil moment in het gesprek.”
Sinds ongeveer een jaar fietst Cor niet meer; hij maakt gebruik van een scootmobiel. Iedere dag rijdt hij naar de bakker een stukje verderop. Daar komen mensen om koffie te drinken en om gezellig een praatje te maken.
‘Je kan maar 14 kilometer met de scootmobiel, dus ik ga niet zo ver. Je weet maar nooit of je nog terugkomt dan!’ lacht hij.
Nu gaan Cor en Marlène samen naar het tuincentrum, met de tram naar het Muziektheater om muziek te luisteren en te lunchen op het Waterlooplein, of bij de OBA.
‘Vorig jaar waren we in het theater in de Fred Roeskestraat,’ vertelt Marlène. Het was een operette waar je mocht meezingen. Cor zong veel liedjes mee, die ik niet kende.’ Cor houdt van zingen. ‘Mijn vader zat op een zangkoor, dus er werd veel gezongen thuis. Dat heb ik meegekregen, dat zingen.’
Marlène: ‘Als je tijd hebt, kijk dan eens om je heen naar oudere mensen die alleen zijn. Ik kan het iedereen aanraden, maatjesvrijwilliger worden. Een ander blij maken, er is niets mooiers dan dat!”
Tekst en Foto: Helen Kooistra